Tot ik moeder werd was ik totaal niet bezig met zwangerschap, geboorte en het ouderschap. Waarom zou ik. Ik was er nog nooit mee bezig geweest en zelfs toen ik zwanger werd, bleef ik lang doen wat ik altijd deed, met uitzondering van wat eet- en drink restricties en afspraken bij de verloskundige. Ik leefde mijn leven zoals het was voor de zwangerschap, vol met uitjes, reizen, werken, veel onderweg en weinig rust. Ik zou die moeder worden die fulltime ging werken en de zorg zou delen met mijn mijn omgeving. Dat laatste is gelukt en gun ik iedere vrouw als zij dit zou willen, maar inmiddels doe ik dat fulltime werken wel veel bewuster.
Ik vertel je hieronder mijn verhaal, om first time moeders te inspireren zich goed voor te bereiden op geboorte en ouderschap.
Tijdens mijn eerste zwangerschap schommelde mijn geboorte mindset tussen lichte angst en redelijk positief verwachting, afhankelijk van mijn bui, ik dacht vaker, dat komt wel goed dan andersom. Ik liet alles een beetje over me heen komen zonder al teveel op zoek te gaan naar informatie rondom geboorte of ouderschap, denkende dat de verloskundige en cesar therapeute mij voldoende hadden voorbereid. Ik las geen boeken ter voorbereiding en volgende ook geen gedegen voorbereidingscursus en was naast mijn reguliere sport niet bezig met voorbereidende oefeningen zoals yoga of meditatie.
Mijn zwangerschap vond ik best fijn met weinig bijzonderheden. De omslag van drukke werkende vrouw naar zwangerschap en baby minded talk vond ik een stuk heftiger. Ik wuifde het weg onder het mom "moeder geneuzel". Er bestaat wel meer dan alleen kids, toch?? Klassikale groepslessen leken me al helemaal horror, dan zou er alleen over zwangerschap en kids worden gepraat, “hoezo is dat leuk?”, niks voor mij besloot ik. Dus met een halve cursus en met de weinige info van de verloskundige hadden we een summier geboorte plan gemaakt en gingen we behoorlijk onvoorbereid de geboorte in. Denkende dat er niet meer te weten zou zijn en dit voldoende zou zijn. Ow boy, what where we wrong...
Die bevalling vond ik heel erg pittig. Pijn managen vond ik heel lastig en mijn hoofd zei, dit kan noooit goed zijn, ik vertrouwde mijn lijf niet. Niet echt een ideale mindset, met als gevolg veel stress en een geboorte vol interventies. Achteraf had ik een naar gevoel over de bevalling en mijn eigen kunnen. Nou zijn veel (eerste) geboortes intens en pijnlijk, dit is onvermijdelijk, waar het omgaat is welk gevoel je eraan overhoud, hoe je je eigen rol hebt kunnen pakken en hoe jouw geboorte team je heeft gesteund. Op dit deel heb je wel degelijk invloed en valt en staat met jouw geboortebeleving.
Noem het naïef.. maar ik weet dat er vele met mij zijn die voor het eerst zwanger zijn en op deze "Roos"manier naar de eerste geboorte toeleven. Het is zo zonde, natuurlijk kan je de geboorte niet plannen, maar je hebt zoveel meer invloed dan je denkt. Er is zoveel kennis en ervaring die niet met andere vrouwen gedeeld wordt, die verloren is gegaan van moeder op dochter en dat is zo jammer. Juist in de zwangerschap mag je gedragen worden door al die ervaren vrouwen om je heen, maar ook zij hebben vaak nare herinneringen aan de geboorte en zo kom je een beetje in een vicieuze cirkel. Tegenwoordig leven we allemaal op ons eigen eilandje in een eengezinswoning. Los van de horror verhalen van bekende, wordt er weinig positief gepraat over de bevalling en als het al een fijn verhaal is, dan serveren we het af als een "sprookje". Dat hier al wat verkeerd gaat in het voorbereiden en het creëren van een geboorte mindset is duidelijk en wist je dat dit direct van invloed is op jouw geboorte ervaring. ik kwam dit te weten tijdens onze tweede zwangerschap.
Ondanks de pittige bevalling weerhield het ons er niet van om weer zwanger te willen worden, wat ook lukte na ongeveer een jaar. Ik wist (noem het instinct) dat het ook anders zou moeten kunnen en deed vanaf zwangerschap twee veel dingen anders. We zijn ons goed gaan voorbereiden. Samen deden we een fijne cursus, ik ging wekelijks sporten met andere zwangere vrouwen (en dat bleek juist best leuk te zijn), we vonden een fijne doula en ik deed meditatie en visualisatie oefeningen ter voorbereiding. Ik las nog steeds niet veel, maar wist nu wel dat wat ik deed ook goed was, want fijne professionals om me heen. Dit werkte voor mij, zonder te overdrijven kon ik op mezelf te vertrouwen. We leefde op een nuchtere, maar met veel meer kennis en positieve mindset, naar de geboorte toe.
Deze tweede bevalling was zo anders, zo bekrachtigend en uiteraard nog steeds intens, rauw en pijnlijk, maar niet meer iets wat me overkwam. Het werd een ervaring waarin ik mijn rol pakte, wat mogelijk was door mijn fijne voorbereiding. De pijn zag ik als iets positiefs, ik maakte contact met ons kindje en het lukte me te blijven ontspannen. Daarnaast hadden we een super fijn beval team met onze doula en verloskundige. Niet alleen ik, maar ook mijn man voelde zich gesteund en geliefd en vond het dit keer een geweldige ervaring.
Ik ga niet zeggen dat een bevalling maakbaar is, want elke vrouw, elke zwangerschap en elk lichaam is anders. Het gaat ook niet om een rustige en/of pijnloze ervaring, want dat bestaat in 99% van de gevallen niet. Waar het wel omgaat is dat jullie je goed kunnen voorbereiden, weten welke oefeningen je echt gaan helpen en een fijn ervaren en gelijkwaardig geboorteteam kunnen samenstellen. Een team die weet wat je nodig hebt, die weet hoe jij je wilt voelen en ja dat is belangrijk om vooraf te bespreken. Wat wil je zelf op zo'n moment, wat denk je nodige te hebben en hoe ga je dat regelen, allemaal dingen waar je je op mag voorbereiden. Ik hoor vaak vrouwen zeggen, ik was me helemaal niet bewust dat ik hier keuzes in had, maar die heb je wel degelijk. Zeker wanneer het medisch wordt is het fijn om een gelijkwaardige partner te zijn en betrokken te zijn ind de besluitvorming. Zorg dat je een team hebt die je rust, vertrouwen en kracht geeft en met je overlegt. Jullie team gaat echt het verschil maken in de geboorte ervaring.
Mocht je dit lezen lieve mama to-be, zorg dat je bent voorbereid. Stop er tijd in. Lees je in, ontdek wat je lijf allemaal kan, ga aan de slag met yoga of meditatie oefeningen, laat je onderdompelen in andere mooie geboorte ervaringen, laat je voorlichten door goede professionals, betrek je partner erbij en vergeet die kraamtijd niet, ook daar is kennis en voorbereiding bijzonder nodig.
Jullie worden samen ouders, je hoeft dit niet alleen te doen, je bent er simpelweg niet voor gemaakt om het alleen te doen. En onthou, perfect bestaat niet. Leren doe je ook door te ervaren, dus laat het ook een beetje gebeuren en wees lief voor jezelf. Je doet het goed.
Mocht je meer willen weten, boek gerust een vrijblijvend consult via deze pagina.
Ik kijk er naar uit jullie verhaal te horen.
Liefs Roos